Kunst

3D printing: breakthrough technology all the way…

by

The world has arrived at an age of cheap complex devices of great reliability; and something is bound to come of it.
– Vannevar Bush, As We May Think, 1945

3D printing is zo’n onderwerp waar je soms wat over leest, maar dat toch altijd ergens achter de horizon blijf steken. Tot ik afgelopen week (in het kader van een Kennisnet “Kamer van Morgen” brainstorm sessie) kennis heb genomen van de state of the art van 3D printing. En deze state of the art gaf me net zo’n gevoel als de eerste personal computer en laserprinter. Tools die uiteindelijk aardverschuivingen teweeg gebracht hebben. Enerzijds omdat plotseling grote groepen gebruikers beschikking kregen over tools die tot dat moment niet betaalbaar waren, een long tail effect dus. Anderzijds door de nieuwe gebruiksmogelijkheden die tot dat moment gewoon niet bestonden.
En deze aspecten gelden ook voor  3D printing. Het verandert de wereld zoals we die nu kennen op een groot aantal manieren. Alleen al het feit dat je op je PC in 3D kan ontwerpen en dit direct à la de laserprinter in 3D uit kan printen zet de huidige fabricage-wereld volledig op zijn kop.

Picture55

Helemaal digitaal
Een mooi voorbeeld hiervan is het werk van de vormgever Janne Kytannen van FOC Collection. Janne is een designer die eigenlijk helemaal digitaal werkt. Pas in de laatste stap, de fabricage van het fysieke object, verlaat zijn werk de digitale wereld. En die stap doet hij niet zelf, hij gebruikt daarvoor een netwerk van 3D printer service bureau’s. Zijn statement: mijn wereld bestaat uit bestanden, als ik iets  wil bezitten hoef ik het alleen maar te (laten) printen waardoor ik geen behoefte meer aan dat bezit heb, het idee heb ik immers altijd bij me.

De voordelen van zijn werkwijze zijn legio: je kan met behulp van deze printtechniek objecten maken die met traditionele technieken niet gemaakt kunnen worden, ook is er geen noodzaak voor een zekere massa/hoeveelheid om kosteneffectief te acteren en als je objecten on demand kan printen krijgt het begrip voorraad en het financiële risico wat daar aan verbonden is een geheel andere dimensie. Verder kan je de digitale versies laten uitprinten waar je maar wilt, geen noodzaak om in China te produceren en naar Europa of de VS te transporteren. En vanwege het digitale karakter kan je het ontwerp ook heel eenvoudig vergroten/verkleinen, aanpassen en personaliseren.

Intellectueel eigendom komt natuurlijk ook weer om de hoek kijken, want net als bij de CD of DVD is het werk een digitaal bestand, wat met 100% nauwkeurigheid te kopiëren is. Desgevraagd zei Jukka dat hij zijn designs bewust niet beschermt! Werk van gisteren heeft voor hem geen waarde en is als zodanig vergelijkbaar met “yesterday’s paper”.

Heilig Hart
In het kader van het SURFnet/Kennisnet innovatieprogramma is gekeken in hoeverre 3D printen in het onderwijs toepasbaar is. Een heel eenvoudige opzet: een klas van de Heilig Hartschool in Den Haag, is gevraagd een ontwerp te maken voor een speeltoestel dat dan vervolgens in 3D (op schaal) door het printbedrijf Shapeways zou worden uitgeprint. Resultaat: een mooie 3D maquette van het toestel maar belangrijker: een klas heeft enthousiast samengewerkt om tot dit resultaat te komen, waarbij spelenderwijs vaardigheden als ruimtelijk inzicht, maar ook projectmatig werken, werken in groepen, werkverdeling en het uiteindelijk kiezen van het beste idee geïntroduceerd zijn. Een mooie quote van een van de kinderen die op de vraag wat 3D printen nu eigenlijk inhield: net als printen op papier maar dan echt.

piramidehhschool.png

The best is yet to come
Bij het overzicht van de stand der techniek door René Houben van TNO moest ik denken aan de woorden van Alan Kay: “the best is yet to come“. Ondanks dat er nu al veel kan, een voorbeeld was het vervangen van traditionele vering voor The European Extremely Large Telescope door in 3D geprinte holle magnesium veren dat een enorm gewichts- en dus kostenbesparing opleverde, is de huidige techniek het beste te vergelijken met de mainframes en Altairs uit de 70’er jaren.
3D printing is for real, en ondanks dat we nu met de kennis over de uiteindelijke impact van ict wel kunnen vermoeden dat deze ontwikkeling “groot” is, ben ik met name benieuwd hoe groot het uiteindelijk gaat worden. Voor wie Neil Stephenson’s boek The Diamond Age gelezen heeft: dit lijkt toch echt op de mogelijkheden van de daarin beschreven zgn “matter compiler”, zij het dat die op nog elementairder schaal werkt. Kortom, zoals ik me altijd graag voorhoud: the future is (as always) already here…

NB: voor meer informatie verwijs ik graag naar de publicatie van de technologie scouting van het SURFnet/Kennisnet innovatieprogramma.

We zijn een prachtig monument rijker!

by

Gisteren naar de opening van het nieuwe gebouw van Beeld en Geluid geweest.  Ik had het gebouw tijdens de bouw al in de diverse stadia van voltooiing gezien maar gisteren dus voor het eerst in al zijn glorie.

Conclusie: we zijn een monument rijker!

NIBG voorkant

Van buiten is het, zeker ’s avonds, een plaatje met de 800plus glaspanelen van Jaap Drupsteen. Elk paneel is uniek en is gebaseerd op materiaal uit het archief van NIBG. Binnen een prachtige ruimte waarin de functies van het gebouw, archief, werken en museum (mag ik geloof ik niet zo noemen, het heet een “Experience”) naadloos in elkaar over gaan. Door de bijzondere bouw, het gebouw gaat 20 meter de grond in, lijk je zo in een kerker/onderwereld te kijken al was het maar door het kleurgebruik. Ook de aankleding is prachtig, zo zijn delen van muren en plafonds bekleed met een soort sci-fi aluminium platen waardoor je je in een andere wereld waant. Overigens een verwarrende situatie, zo’n oploop met zoveel bekende gezichten. Punt is namelijk dat een deel van de bekende gezichten jou helemaal niet kent maar die je zelf wel tot je extended familie rekent, maar uiteindelijk is dat allemaal goed afgelopen. Na de openingshandeling door onze Majesteit werd ons een eerste blik in de eerder genoemde “Experience” gegund. Ik was wat huiverig in eerste instantie, ik ben niet zo van het edutainment, maar ik ben om. Het is een absolute aanrader, een echt feest der herkenning waarbij ik me opnieuw realiseerde hoe je in de kern uit een verzameling herinneringen bestaat. Daarnaast daagt ook weer het besef hoe de tools die wij maken, in dit geval radio en tv, vervolgens ons weer vormen.

Een sterk punt van de “Experience” is dat de presentaties (tot op zekere hoogte) gepersonaliseerd zijn waardoor ze sterk aan relevantie winnen. Iedere bezoeker ontvangt (nu ja, koopt ) een ring die hij of zij koppelt aan zijn naam, email adres en zijn geboortejaar. De presentaties lezen de informatie uit en passen de displays aan, zo kreeg ik de beelden uit MIJN kinderjaren te zien en was het derhalve optimaal relevant voor mij. Afijn, te veel om op te noemen dus, van “relieken” zoals de echte poppen van de fabeltjeskrant en het pak van Pipo de clown via displays met allerlei doorsneden uit het archief tot technische hoogstandjes zoals het breedste projectiescherm van Europa (iets van 42 meter breed) waarop een maal per uur een collage van het archief getoond wordt met Rutger Hauer als tijdreiziger. Verder een paar aardige illustraties van de groei van de multimedia, zoals een display waarin de singulariteit op het gebied van geheugen/herinneringen mooi grafisch wordt weergegeven (ik begreep het verloop van de curve alleen niet helemaal, maar dat zoek ik een volgend bezoek nog wel eens uit). Ook sterk is dat de “bedienbaarheid” heel groot is, zo viel het me op dat oud tot jong de opstelling kan bedienen. Wel nog een mopperpuntje over de menu’s en navigatie van de verschillende computeropstellingen, waar de context niet goed vastgehouden wordt, maar goed, het laat ruimte voor verbetering.

Al met al kan NIBG met recht trots zijn: het was een mooie opening in een prachtig gebouw met unieke inhoud. Ik ga hier zeker vaker naar toe!

Nibg1

—
h@nzz/2006

NATURALIS HYSTERIA – ‘Er is geen waarheid, behalve die waarheid’

by

NATURALIS HYSTERIA is online. Het is het meest recente kunstproject waarbij ik als onderdeel van het duo Pronk van der Meijden betrokken ben. Het project betreft de vraag hoe in de huidige tijd mythologie kan ontstaan ofwel hoe een nieuwe identiteit zich kan vormen vanuit een combinatie van werkelijkheid en fictie. Kun je je eigen werkelijkheid met behulp van woord en beeld dusdanig manipuleren dat er een nieuwe (gefingeerde?) realiteit ontstaat die niet meer te onderscheiden is van de werkelijke wereld? En hoe kan deze vastgelegd worden in een narratatieve structuur?

Iedereen leeft in een wereld die bestaat uit een mengeling van feit en fictie. De dagelijkse gebeurtenissen om ons heen (microkosmos) worden constant vermengd met gebeurtenissen die zich buiten onze directe omgeving afspelen en via de media, in hoog tempo en in meer of mindere mate gemanipuleerd, tot ons komen (macrokosmos), waardoor het gevoel kan ontstaan in een hysterische wereld te leven. Hierdoor is er niet meer sprake van n realiteit, je bent onderdeel van meerdere realiteiten die zich onbewust mengen met je eigen werkelijkheid. Dit roept onherroepelijk de vraag op wat deze eigen werkelijkheid nu feitelijk is.

Gebeurtenissen/ervaringen uit het dagelijks leven bepalen onze identiteit. Deze komen voornamelijk tot ons in de vorm van woord en beeld. Om deze vaak cryptische boodschappen te kunnen verwerken moeten we deze impulsen kunnen lezen. Verhalen zijn een belangrijk hulpmiddel om dit te duiden, om de dagelijkse werkelijkheid in een gemakkelijke, verteerbare vorm te consumeren. Het helpt de impulsen te filteren, sorteren en hergebruiken om de werkelijkheid te kunnen begrijpen.
Een belangrijk hulpmiddel om onze identiteit daarbij vorm te geven is identificatie; het vermogen om je te kunnen identificeren met andere personages en gebeurtenissen. Het is zowel een manier om een plek te vinden in de huidige mondiale maatschappij als om je identiteit vast te houden. Wie herinnert zich niet waar hij was toen hij hoorde van 911? Een belangrijk keerpunt in de wereldgeschiedenis wordt gekoppeld aan een persoonlijke, vaak triviale gebeurtenis, waardoor deze een ankerpunt wordt in je persoonlijke wereldbeeld.
Uit onderzoek is gebleken dat, ondanks dat we heel goed het onderscheid weten te maken tussen fictie en werkelijkheid, we ook uitstekend in staat zijn om dit doelbewust te onderdrukken. De mens heeft het vermogen om in iets te geloven. Dat geloof ontwikkelt zich ondanks de wetenschap dat iets onecht is. (The Jabbering of Social Life, Michel de Certeau, 1985). Enerzijds hecht men aan feiten, maar anderzijds worden de feiten genegeerd en gemanipuleerd om het verhaal rond te maken. Vraag zes getuigen van een verkeersongeluk later naar de kleur van de auto die het ongeluk veroorzaakte en ze zullen allemaal iets anders zeggen.

De titel van het project is genspireerd op Naturalis Historia, het magnus opum van de encyclopedist Gaius Plinius Secundus die in de eerste eeuw na Chr. leefde. Plinius schreef alles op wat hem interesseerde tijdens zijn speurtocht in de hem omringende wereld. Hij vermengde zijn eigen vondsten en ideen met die van anderen, vergeleek die met elkaar en gaf daar weer een eigen interpretatie aan door middel van persoonlijke en zelfbedachte anekdoten.
Als hoofdpersoon van het project is de fotograaf Manon Thielemans gecreerd. Zij probeert als een moderne encyclopedist door middel van gesprekken met (gedeeltelijk) werkelijke en (gedeeltelijk) verzonnen personages haar plaats in de huidige hysterische wereld te begrijpen en doorgronden. De gesprekken worden geregistreerd, gefilterd, genterpreteerd en vastgelegd in ?herinneringen?. De vertraagde verwerking van deze gegevens leidt tot een gefingeerde werkelijkheid waarbij de grenzen tussen feit en verbeelding onvermijdelijk vervagen maar die voor Manon de enige werkelijkheid is (er is geen waarheid, behalve die waarheid). De echte werkelijkheid is vanzelfsprekend arbitrair en onbekend.

Uit een verzameling van werkelijke en fictieve gegevens, onder andere nieuwsberichten, foto?s, tekeningen en dagboekfragmenten zijn personages, beelden en gesprekken geconstrueerd die leiden tot (een nieuwe/andere) identiteitsvorming. Via de website kunnen de gesprekken met de personages, zowel chronologisch als non-lineair gevolgd worden in woord, beeld (picturale inventarisatie) en geluid (podcasting). Er kunnen eigen doorsneden bepaald worden om bepaalde personages of gebeurtenissen te volgen.

Pronk van der Meijden
NATURALIS HYSTERIA is een project van het kunstenaarsduo Pronk van der Meijden die in hun projecten zaken als waarde, werkelijkheid en manipulatie aan de orde stellen.
Waar bij HAPPINESS 4 YOU manipulatie in de vorm van vraagstelling in hoge mate gehanteerd is om werkelijkheid te creren, lag bij WCCV meer de nadruk op het vaststellen van waarde. Waarde (werkelijkheid) die gecreerd wordt door persoonlijke afbeeldingen van mensen te combineren in c-printen, die gexposeerd werden op wc?s bij kunstinstellingen. De wc’s kregen meer waarde door de aandacht die eraan besteed werd en door de wc-exposities werd het CV van de kunstenaar waardevoller.
Met SUB ROSA is een voortschrijdend collectief virtueel lichaam geconstrueerd dat een afgeleide is van verschillende individuele bijdragen. Het collectieve lichaam wordt gecreerd door de context van de beschouwer en wordt werkelijkheid door hun interactie.
Nieuw bij NATURALIS HYSTERIA is dat het onderzoek naar de werkelijkheid dit keer diep in de wereld van de kunstenaars binnendringt. Zeer persoonlijke ervaringen worden bewust vermengd met publieke informatie, zodat de eigen identiteit in het geding is.

—
h@nzz/2006