Conferenties

E-tech, attention, attention

by

De “attention economy” is bepaald geen nieuw begrip. Voor degenen die dit onderwerp niet gevolgd hebben, een kort overview (vrij naar de lezing van Goldhaber op de E-tech 2006).

Elke economie draait om de zaken die zowel begeerlijk als schaars zijn. Als deze zaken vervolgensvoldoende breed beschikbaar worden, verandert het paradigma en wordt de bestaande economische orde vervangen door een andere. Goldhaber gebruikt de geweldige metafoor van een multi-user/multi-level game voor het menselijk handelen, waarbij de overgang van het ene economische paradigma naar het ander als het bereiken van een nieuw level in een dergelijke game gezien kan worden. In deze gedachtengang is in de ontwikkelde economien de overgang van de materile economie naar de attention economie ergens in de tachtiger jaren van de vorige eeuw begonnen. Er zijn nu zoveel mensen op het nieuwe level dat dit de overheersende driver voor activiteiten geworden is. Wat is dan die nieuwe driver, het nieuwe schaarse goed? Vanuit de gedachte van de attention economy is dat, wat de naam al aangeeft, de attentie van andere mensen.

Waarom is attention zo schaars? Simpelweg omdat een mens slechts een eindige hoeveelheid attentie aan iets kan geven wat daarbij tijdgebonden ergo inherent eindig is.

Niet iedereen krijgt evenveel aandacht, sommige mensen zijn sterren en anderen zijn fans.
Verder geldt dat hoe meer aandacht iemand krijgt, hoe groter de kans is dat hij ook in de toekomst relatief meer aandacht zal krijgen.

Het komt er ruwweg op neer dat de waarde van de aandacht die iemand krijgt gelijk is aan de omvang maal de aandacht van het huidige en toekomstige publiek.

Hoe wordt deze waarde gecreerd? In feite door zelfexpressie en jezelf continu open en publiekelijk uit te spreken over de zaken die je aangaan/belangrijk vindt/relevant voor je zijn. Op deze wijze verkrijg je status/reputatie, de indicatoren voor attentiewaarde. Ontwikkelingen als web, wiki’s, blogs, podcast, etc. etc. gekoppeld aan betaalbare hardware als camrecorders en digitale camera’s zijn de enablers van de attention economy die het mensen mogelijk maken hierin op indiviueel niveau te participren.

—
h@nzz/2006

Another E-tech day, van remixing en de wisdom of crowds

by

Het internet is van een communicatie-infrastructuur veranderd in een generiek serviceplatform. De Yahoo’s/Google’s/eBay’s etc van deze wereld zijn hard bezig hun diensten als webservices aan te bieden die door gebruikers en bedrijven in een mix en match omgeving tot nieuwe diensten omgevormd kunnen worden. Deze omgevingen, platforms so you like, zijn hierdoor in staat als enabler te functioneren voor de long tail. Waar traditioneel van de 80/20 regel wordt uitgegaan is deze nieuwe technologie in staat de long tail van de overige 20% te adresseren. De techniek maakt het mogelijk om gebruikers zodanig te enabelen dat ook micro-segmenten in de markt geadresseerd kunnen worden.
Een mooi voorbeeld hiervan is Last.FM. Last.fm maakt gebruik van impliciete metadata die onderdeel is van onze dagelijkse routine. Omdat voldoende mensen computers als muziekplatform gebruiken is het mogelijk het luistergedrag af te tappen en vervolgens op basis van datamining technieken verder te verrijken. Het resultaat is een voor micro-segmentatie geschikte uitzendstraat die in staat is gepersonaliseerde audio-streams te verzorgen.

E-tech begon vanochtend met een reeks van korte presentaties die een uitstekende overview gaven van de status van de web 2.0 beweging. Onderdeel hiervan waren een aantal demo’s waarin metterdaad getoond werd wat gebruikers kunnen creren op basis van de huidige web-technologie waarbij ook een shape-of-things-to-come gegeven werd naar wat zich direct achter de horizon afspeelt. De demo’s van Ray Ozzie (jawel met Firefox) en Ron Smith maakten bijvoorbeeld duidelijk hoe een live-clipboard/wiki-engine eindgebruikers kunnen enabelen bij het maken van wegwerp apps met als achterliggende gedachte dat de constante de data-architectuur is en dat de veel van de apps die deze data manipuleren vaak wegwerpartikelen zijn die nu vanwege de ontwikkelkosten nooit gebouwd worden.
Naast deze meer hands-on presentaties een jaloersmakede voorstelling van Dick Hardt onder de onvertaalbare titel: “who is the Dick on your site”, wat dus over id-management ging gevolgd door een boeiend verhaal over Second Life, een 3d-omgeving waarin gebruikers een schaduwleven kunnen leiden en onderdeel zijn van een schaduweconomie. SecondLife lijkt een succes met meer dan 100.000 residents, 240.000 verhandelde virtuele objecten (gemiddelde prijs meer dan L$10 per stuk) en 90000 gebruikersuren (ofwel 11 gebruikersjaren) per dag. De gemiddelde leeftijd van de second lifers is 36.
Amazon presenteerde een nieuwe dienst, de mechanical turk, een platform dat feitelijk een groot aantal mensen mobiliseert inclusief betaalmodel, met name voor de zaken die voor mensen triviaal maar voor computers vrijwel onmogelijk uit te voeren zijn. Op basis van deze community kunnen andere bedrijven deze workforce aanspreken en voor hun eigen specifieke business inzetten.

Verder een inspirerend verhaal van Linda Stone dat inging op de paradigma-shift die zich nu aan het voltrekken is ten gevolge van de effecten van continious partial attention. Waar de mantra van de laatste 10 jaar always online was is nu een beweging richting meaning, trust, what do we really need en filtering.

De rest van de dag was gevuld met het internet of things, the real world connected to the virtual werkelijkheid ofwel hacking/sketching hardware.

—
h@nzz/2006

E-tech 2006 San Diego, van IA en alpha geeks

by

De E-tech conferentie is dé plek waar de state of the art plus hetgeen wat aan de horizon gloort met betrekking tot internet en diensten gepresenteerd en besproken wordt. Zeker nu internet het platform of choice is/wordt voor zowel business applicaties, overheidstoepassingen maar ook voor educatie, nieuws en opinie een belangrijk event omdat hier dus de shape of the future gepresenteerd wordt.

Relatief nieuw
Tim O’Reilly’s E-tech is nog een relatief nieuw evenement (het bestaat pas sinds 2001) maar nu al met een stevige reputatie. E-tech duidt emerging technologies vanuit een social, techno en business perspectief. Onderwerpen van de 2006 versie zijn hiermee in lijn met als rode draad voor 2006: alles “attention economy”, ofwel hoe om te gaan met de discrepantie tussen de (toenemende) hoeveelheid informatie en het vermogen van mensen tot verwerken ervan. Gevolg van de information waterhose: een toenemende behoefte aan meer door minder. Minder als in minder ruis en minder ruwe data en meer als in meer filtering, meer remixing, meer (intelligente) aggregatie, meer gebruik van de wisdom of crowds en meer network effect. Het publiek (zo’n 1200 mensen) is een boeiende mix van productmanagers, hardcore technojunkies, alpha geeks, wetenschappers, kunstenaars, veel publieke sector, DoD (in disguise) en de nodige durfkapitaalverschaffers. De herkomst is ruwweg 80% VS, waarbij de EU-inbreng vooral oosterburen betreft. De conferentie is packed met lezingen en break-out sessies. Conferentiegangers worden desgewenst van ergens 8AM tot 12PM van de straat gehouden. Vanochtend dus de eerste oploop onder het genot van een continental breakfast gevolgd een everything-Flickr dag door hun CTO, Carl Henderson. In een 6-tal presentaties, tutorial style werd de Flickr casus van alle kanten toegelicht, van architectuur via implementatie tot het beheer zowel van een technisch als een productperspectief. (Flickr geldt als de belangrijkste online fotosharing website met 2 miljoen uploaders en 100+ miljoen foto`s, 600 TB data, gekocht door Yahoo! In 2005). Het geheel gaf een scherp overzicht hoe een  dergelijk largescale project van voor naar achteren gerund wordt en niet onbelangrijk, de lessons learned lijken goed bruikbaar buiten de specifieke Flickr context. Deze belangrijkste lessons learned zijn (kort samengevat):

    • Leverage existing technology en gebruik commodity oplossingen voor alles wat niet specifiek is voor de eigen services.
    • Start cheap, premature optimalisations are evil, dit geldt zowel voor de business-kant/ product-functionaliteit als voor de techniek.
    • Zodra helder is wat de winning business is (Flickr begon als een multiuser-game bedrijf) c.q. wat de daadwerkelijke gebruikers echt willen, haal asap alle benodigde kennis in de eigen organisatie, gebruik externe resources alleen als extra handen/capaciteit. Werk met kleine teams die het geheel overzien en enable ze met goede tools. Het complete Flickr team bestaat uit 12 personen, inclusief testers/2e lijns support/hrm/product management.
    • Beta forever, ergo investeer zwaar in efficiëntie/kwaliteitscontrole/test-automation voor service-deployment, bij Flickr kent men soms 20 releases per dag.
    • Schaalbaarheid is het belangrijkste architectuur uitgangspunt. Design de lagen als abstracties, dit maakt het mogelijk functionaliteit eenvoudig op de verschillende lagen te ontsluiten. Flickr gebruikt overigens een 5-layer software architectuur .

Het avonddeel trapte af met de formele opening van de conferentie door Rael Dornfest die een overzicht van de line-up van de 2006 editie presenteerde en verder de gestalt van de conferentie nogmaals aangaf en een en ander samenvatte als “Attenuation is the next aggregation”.

Platforms en ‘the internet of things’
Het centrale thema van de keynote van Tim O’Reilly was dat door internet een platform gecreëerd is dat IA (als in Intelligence Augmentation) mogelijk maakt. Uitgangspunt: de gebruiker creëert de waarde, de diensten (lees google, ebay, del.icio.us, flickr, craigslist,…) zijn slechts enablers hiervoor. De metafoor die dat erg goed beschrijft: Internet apps have people inside. Na een rondje web 2.0 ontwikkelingen, waarover later meer, sloot hij af met een waarschuwing betreffende standaarden en zijn zorg dat als diensten straks onvoldoende integreren nieuwe monopolisten zullen opstaan.

De afsluiting van het avonddeel was een keynote van Bruce Sterling, de SF-schrijver. Bruce gaf een inspirerend toekomstperspectief met de internet of things, een visie die volgens hemzelf at best over een jaar of 30 werkelijkheid zou kunnen worden in de context van ubiqious computing en waarom everyware (nog) niet everywhere is.

—
h@nzz/2006