Tech-notes

Testing the water with the OPML editor

by

De linkblog

Omdat ik veel informatie online verzamel heb ik steeds behoefte aan goede tools om dit op een of andere manier zodanig op te slaan dat ik het gemakkelijk zelf kan terugvinden maar ook met anderen kan delen.

Aanvankelijk gebruikte ik hiervoor de bookmarkfunctie van de browser, vervolgens del.icio.us en vervolgens een combinatie van twitter, Facebook en Google+ (voor het delen van de links) en verder de combi tumblr en instaper voor het bewaren en ordenen ervan. Daarnaast wordt alles ook in pinboard.in gezet als een backup van een en ander.
In verband met de nieuwe restricties die twitter aan de applicaties en dus ook aan de gebruikers oplegt is het wat mij betreft niet bruikbaar meer als centrale hub om de links te posten. En omdat Facebook en Google al eerder afgevallen waren als verzamelpunt was het tijd de gehele keten te heroverwegen.
Ik volg al geruime tijd het werk van Dave Winer. Zijn tool, de OPML editor, of meer precies het radio2 deel ervan, leek na een korte rondgang door de softwarevelden de meest relevante kandidaat om als nieuw centraal punt in mijn keten te fungeren.

Meer dan een editor

De kern van alle software van Dave Winer is zijn OPML Editor. Dit is overigens een ietwat misleidende naam in zoverre dat deze software veel meer is dan alleen een editor. In de basis is de OPML Editor een outliner, software die het mogelijk maakt gestructureerde documenten te produceren. Echter naast outlines bevat de OPML Editor ook een webserver, een Frontier1 multi-threaded runtime omgeving, een content management system, compleet met een development environment inclusief een debugger en een built-in objectdatabase.
Radio2 op zijn beurt is een applicatie die binnen de OPML Editor omgeving draait en twitter-achtige functionaliteiten geeft. In Dave Winers eigen woorden:
> When I designed Radio2, I aimed to create the minimal blogging tool, one that did the least possible and still was useful. Simple yet useful, and usable.
It’s for short-form blogging, the kind of stuff we do in Twitter. You’re looking at a web page, and think “I want to remember this, or share this.” One click on the bookmarklet, quick — you’re still in the flow of what you were doing.
The goal was to create something that has the ease of Twitter, with the open potential of blogging. There are tradeoffs, some things that Twitter will always do better, because they are an all-in-one, centralized system. But there are also many things Radio2 can do that Twitter can’t, because we aren’t protecting a business model.
The goal is to create a new and thriving ecosystem, where there’s lots of choice, and lots of innovation.

Je kunt de software gewoon vanaf je desktop draaien maar als je je content altijd en overal wilt kunnen benaderen is er vanzelfsprekend een always-on server noodzakelijk. De OPML Editor is alleen beschikbaar voor Windows en OSX2 waardoor ik geen gebruik kan maken van mijn bestaande Linux-VPS. Ik gebruik nu voor mijn experimenten voorlopig een EC2 virtuele windows-server omgeving bij Amazon (gratis voor het eerste jaar dus redelijk risico-vrij).

Status tot zover

De huidige status is dat de OPML server zo te zien probleemloos op Amazon draait. Ik heb de verschillende tools op de server geïnstalleerd en na wat proberen aan de praat gekregen. Radio2 kent out of the box een goede integratie met twitter zodat de rest van mijn systeem voorlopig intact kan blijven. Ik ben nog wel op zoek naar een elegante wijze om links vanaf de iPAD naar radio2 te posten. Vanaf de desktop is het triviaal, een klik op een bookmarklet en een en ander is gepost.
Verder ben ik de verdere functionaliteit van de OPML omgeving aan het onderzoeken. I like what I see. Het outline principe past goed bij mijn manier van ordenen en de wijze waarop een en ander logisch in elkaar steekt bevalt me ook uitstekend.
Voorlopig gebruik ik het als primair startpunt voor mijn linkblog maar het is misschien ook een goede kandidaat voor het vastleggen van ideeën en projecten maar misschien ook als basis voor al mijn online-geschrijf. De omgeving heeft wel een zeker geek-gehalte maar door de beschikbaarheid van goede how-to’s en een actieve user-community is er goed uit te komen.

© Hans Pronk / 2012

  1. What Frontier Is ↩
  2. De OPML Editor werkt onder Wine 1.3 en hoger op de desktop. Zie deze worknote van Adam Curry ↩

Mosh, high-latency terminal-emulatie done right!

by

beheer en terminals

Hoewel voor de gemiddelde gebruiker een terminal-sessie met een server of bulletin-board toch echt iets uit het verleden is, is dit voor een ieder die iets met beheer doet nog steeds de standaardprocedure voor veel beheerwerk. Er zijn echter weinig specifieke programma’s beschikbaar voor dit nobele beheerwerk. Waarschijnlijk komt dit doordat het in toenemende mate een niche-markt is geworden EN omdat goede connectiviteit steeds meer een gegeven is. Want zolang je maar via een stabiele high-speed/low-latency verbinding toegang tot de host-systemen kan verkrijgen voldoen de standaard programma’s als ssh goed.

Ik heb echter aan den lijve ondervonden dat zodra je de wereld van satelliet-internet binnenstapt ssh daar niet zo geschikt voor is. Elke toetsaanslag wordt eerst met een latency van zo’n 800 msec naar de host gezonden die daarna met een zelfde vertraging de scherm-update terug stuurt. Het effect hiervan in de praktijk is dat het best even duurt voor je een ingetypt karakter ook daadwerkelijk op je scherm ziet wat nogal vervelend werkt. De kern van het probleem is dat in de klassieke terminal oplossing de client wel heel erg dom is, waardoor voor alle acties de host de hoofdrol speelt. Dit geeft in een high-latency omgeving een vrijwel onwerkbare situatie die een andere aanpak noodzakelijk maakt.

Mijn eerste oplossingsrichting behelsde het gebruik van telnet3270, een terminal-protocol waarbij een behoorlijk deel van de verwerking op de client gebeurt waardoor de invloed van latency minder wordt. Ik heb namelijk begin jaren negentig een lezing bijgewoond die over problemen met terminals over satellietverbindingen door de US-army in Desert-Storm ging, die dit toen met telnet3270 opgelost had. Een oplosssing uit de oude doos dus. Helaas bleek dat telnet3270-programmatuur voor zowel hedendaagse mac’s als linux-varianten niet beschikbaar is en verder kleven er aan telnet en z’n varianten nogal wat security problemen. Exit telnet3270 dus!

mosh, geen stream maar state machine

Een post op de blog van Jan-Piet Mens attendeerde me op het bestaan van mosh, een nieuwe aanpak voor terminal-verbindingen met remote systemen. Na een korte test bleek deze aanpak een uitstekende oplossing voor mijn uitdaging. En inderdaad, ik ben Jan-Piet Mens een glas bier schuldig :-).

De kern van mosh is dat het in tegenstelling tot traditionele systemen (die feitelijk niet meer doen dan op basis van streams toetsaanslagen van de client heen- en schermupdates van de server terugsturen) een layer-4 state-machine is. De client en de server kennen beiden de eigen status en de veranderingen daarin die ze in continuïteit met elkaar synchroniseren. Ergo, als je bij mosh een toets indrukt zie je het resultaat lokaal direct op het scherm terwijl de client op de achtergrond de status op de host update. Mosh “voorspelt” dus eigenlijk de veranderingen op de host. Netto resultaat: geen optische latency meer bij het typen. Bijkomend voordeel is dat wanneer de verbinding even wegvalt, bijvoorbeeld bij gebruik van Wifi- of 3G-verbindingen, bij herstel ervan de sessie nog steeds bestaat en je weer verder kunt waar je gebleven was. Dit geldt ook als je in de tussentijd een ander ip-adres toegewezen hebt gekregen, iets waar bijvoorbeeld ssh en telnet niet tegen kunnen. Kortom, het werkt ook bij roaming en flaky internet verbindingen.

Voor de initiële connectie wordt een ssh-sessie gestart die de remote-server (in user-space, geen root acces nodig dus) start en vervolgens zichzelf termineert. De client-sessie wisselt vanaf dat moment status-updates uit met de remote-server.
En ja, mosh is secure, het gebruikt AES-128 encryptie en authenticatie (in OCB mode). Om dit alles mogelijk te maken gebruikt mosh geen TCP maar is UDP gebaseerd dus UDP verkeer tussen client en host moet mogelijk zijn.

conclusie

Mosh is onderdeel van mijn dagelijkse routine geworden. Met dit programma kan ik over high-latency vebindingen toch goed met remote hosts werken. Mosh heeft daarom in mijn huidige setup ssh vervangen omdat het voor mij – zover het om pure terminal emulatie gaat – een superieur alternatief is.

verdere wetenswaardigheden

Mosh is geschreven door Keith Winston, het is Open Source en isuitgebracht onder een GNU GPL 3 licentie. Mosh werkt overigens (nog) niet met IPv6 en dus ook niet met IPv4/IPv6 roaming. Verder mist er ook een iPad (en Android) client voor mosh. Het eerste valt voorlopig goed mee te leven maar een iPad client zou me wel blij maken

externe links

© Hans Pronk / 2012

Internet via de satelliet, de eerste ervaring

by

status na de eerste 3 weken

Onze Franse hideaway is alweer zo’n 3 weken weer met de wereld e.g. internet verbonden. Na een behoorlijk zoektraject waren we uitgekomen op een satelliet-oplossing van Tooway die we van de Franse provider Connexion Verte betrokken hebben. En drie weken na het eerste gebruik zijn we er nog steeds enthousiast over.

snelheid

We hebben gekozen voor een 10mbps down/2mbps up abonnement. Dit is qua downlink de hoogst mogelijke snelheid (NB: op de website van de provider wordt momenteel geadverteerd met een toekomstige 18 mbps mogelijkheid). Hoewel deze snelheden in vergelijking tot ADSL, kabel en glasvezel verbindingen niet geweldig hoog liggen blijkt in de praktijk dat hiermee een goed internetgebruik mogelijk is. Streaming audio & video werkt probleemloos en ook diensten als Skype werken goed. Bij testen blijkt dat in de praktijk (met name grote) files met een snelheid van zo’n 9.5 mbps gedownload worden wat behoorlijk dicht tegen de geadverteerde 10 mbps ligt. Zoals ik al eerder opmerkte is het met name de latency die je af en toe doet beseffen dat je via satelliet werkt.
Al met al een goede oplossing die in onze praktijk uitstekend voldoet.

beschikbaarheid

Ook over de beschikbaarheid geen klachten. Je merkt wel bij zware regen/onweer dat de snelheid terugloopt maar de verbinding blijft wel in stand. Wel zie ik aan de statistieken van het satelliet-modem dat het systeem zo af en toe herstart. Als je tijdens zo’n herstart aan het werk bent uit dit zich door een verbinding die even als zeer traag “aanvoelt” maar omdat het systeem zich snel herstelt (binnen de time-out van de TCP-verbindingen) heb je er in de praktijk feitelijk niet veel last van. Het enige wat af en toe minder goed werkt is de VoIP oplossing die tot nu toe een tweetal keren gedurende een korte tijd niet werkte. Aangezien de internetverbinding op dat moment wel goed werkte moet dit haast wel een probleem bij Connexion Verte zijn.

conclusie tot zover

De conclusie van 3 weken gebruik is dat het tot nu bijna teleurstellend goed werkt. In tegenstelling tot het – in elk geval tot voor kort bij mij – slechte imago en de vele verhalen over onwerkbare oplossingen werkt het gewoon en werkt het gewoon goed.

© Hans Pronk / 2012

Internet a haut debit en France… ce n’est pas facile

by

kraan

internet op het Franse platteland

Naast water en licht behoort breedband-internet voor mij tot de noodzakelijke basisvoorzieningen. En in tegenstelling tot Nederland is dit op het Franse platteland bepaald nog niet vanzelfsprekend. Waar je in Nederland vrijwel overal de keuze hebt tussen ADSL, kabel en soms zelfs ook glasvezel blijken in Frankrijk de laatste twee opties – in elk geval buiten de grote steden – niet te bestaan en biedt ADSL in de buitengebieden vaak alleen op papier redelijke dekking en snelheid. Want vanwege de afstanden tot de centrales en de kwaliteit van het kopernet blijkt ADSL in de praktijk niet leverbaar te zijn in grote delen van Frankrijk.

WiMax en satelliet

Om de buitengebieden toch te voorzien van breedband-internet – ofwel ‘internet a haut debit’ – hebben verschillende de bestuurlijke departementen in Frankrijk hiervoor speciale initiatieven ontwikkeld die hierin moeten voorzien.
Zo heeft ons departement Bourgondië stevig geïnvesteerd in de aanleg van een WiMax infrastructuur en stellen andere departementen subsidies beschikbaar voor het verwerven van internet-toegang via een satelliet verbinding. (NB: in een aantal departementen wordt soms ook nog breedband-internet op basis van Wifi aangeboden. Omdat dit in het gebied waarin we ons bevinden niet beschikbaar is heb ik dit niet verder geëxploreerd.) Nadat gebleken was dat wij inderdaad slechts papieren ADSL-dekking hadden en gezien mijn eerdere (weinig positieve) ervaringen met internet via de satelliet (stammend uit het begin van Kennisnet) hebben we WiMax besteld.
Na een radiostilte van de zijde van de WiMax ISP (internet service provider) Als@tis van een maand of drie kregen we helaas de mededeling dat ook WiMax voor onze locatie een onmogelijkheid was. NB: Dit is opmerkelijk omdat bij minimaal een ander huis in het dorp dat soortgelijk ligt ten opzichte van de radio-toren wel een WiMax verbinding mogelijk is.

KA-SAT

ka sat dekking

Omdat we nu redelijk door onze opties voor breedband-internet heen waren is vervolgens toch maar gekozen voor de satelliet-optie van Eutelsat: de KA-SAT. De KA-SAT is een relatief nieuwe satelliet die eind 2010 door Eutelsat gelanceerd is en ergens 2011 operationeel is geworden. De satelliet is een zogenaamd multi-spot systeem, met 82 spot-beams die allemaal over een eigen transponder met een capaciteit van 475 Mb beschikken. Al met al betekent dit voor de gebruiker dat internettoegang met een snelheid tot 10 Mbps down- en 4 Mbps upstream mogelijk is. Volgens Eutelsat levert KA-SAT hiermee breedband-internet toegang aan zo’n miljoen huishoudens.
De dienst die vermarkt wordt onder de naam Tooway bestaat naast de eigenlijke satelliet uit 10 grondstations die via een glasvezel ‘KA-SAT ring’ verbonden zijn. Het beheer van de dienst wordt verzorgd vanuit het NOC dat in Torino (Italy) staat. Aan de klant-zijde bestaat het systeem uit een satelliet-schotel met TRIA (Transmit and Receive Integrated Assembly) e.g. een ontvang- en zendinstallatie en een satelliet-modem dat op basis van standaard ethernet met het klant-netwerk verbonden wordt. Afhankelijk van de gekozen lokale service-provider wordt het systeem uitgebreid met Wifi mogelijkheden, TV mogelijkheden en/of telefonie op basis van VoIP. Eutelsat is in dit alles de wholesale provider en als (particuliere) klant neem je de dienst af bij een van de lokale service-providers. In Frankrijk zijn dit onder andere NordNet (onderdeel van France Telecom), Connexion Verte en Als@tis. Gezien de eerdere ervaring met de helpdesken van FT en Als@tis tijdens onze eerdere ADSL en WiMax pogingen en het feit dat Connexion Verte een flat-fee telefonie-optie aanbood hebben we voor Connexion Verte gekozen.

inrichten en inregelen

In tegenstelling tot de eerdere teleurstellende ervaringen met de WiMax- en ADSL-providers bleek de gekozen lokale internet-via-satelliet provider zeer klantgericht te zijn. Zo reageerde men direct op email en telefoon en was de informatie daarnaast relevant en accuraat. Het kan dus blijkbaar wel.
Na levering van de set (schotel, modem, Wifi-router en telefonie-ATA) bleek het meeste werk te bestaan uit het vinden van een plek met vrij zicht op het deel van de lucht waar de satelliet staat. Het monteren van de schotel was verder triviaal en nadat een en ander opgesteld was bestond het verder installeren met name uit het richten van de schotel op de satelliet. Omdat ze hiervoor een goed werkende iPhone app beschikbaar hebben was dit eenvoudig om te doen. De verdere fine-tuning (met behulp van de in het systeem ingebouwde richt-procedure) was daarna snel voltooid. NB: Het inhuren van een bedrijf hiervoor is mijns inziens zonde van het geld, een en ander is perfect uit te voeren voor een relatieve leek op dit gebied, zeker gezien de goede kwaliteit van de documentatie.
Het enige probleem wat zich tijdens de procedure voordeed was dat het systeem geen betrouwbare verbinding met de satelliet leek op te bouwen. Na contact met de helpdesk van Connexion-Verte bleek al gauw dat de bestelde kabel van 25 meter in werkelijkheid minstens zeker 50 meter lang was en na het inkorten ervan werkte alles zonder problemen.
NB: de totale weerstand in de kabel mag namelijk niet meer dan 3 Ohm bedragen en het systeem beschikt over goede diagnostische software waarmee dergelijke problemen uitstekend traceerbaar blijken te zijn.

via sat

gebruik

Kort en goed: de ervaring tot nu (na zo’n 4/5 dagen) is 100% positief. Downloads gaan vlot en alleen met sites die uit veel verschillende kleine elementen bestaan, merk je nadrukkelijk dat je via een satelliet werkt. Tijdens een zeer zware regenbui liep de snelheid inderdaad behoorlijk terug maar de verbinding bleef wel in stand. En ook bij het bellen merk je als gebruiker amper dat er vertraging van een 800 milliseconden op de lijn zit. Ook de spraakkwaliteit is op het ‘oog’ van voldoende hoge kwaliteit en zeker vergelijkbaar met de kwaliteit van de telefonie-diensten van aanbieders als Ziggo en XS4All.

conclusie

Als je in Frankrijk breedband-internet wilt hebben ben je erg afhankelijk van de mogelijkheden die in de nabije omgeving beschikbaar zijn. Verder geldt dat je absoluut niet op de dekkingskaarten van ADSL en WiMax kan vertrouwen bij het kiezen van een toegangsmethodiek. ADSL wordt in de buitengebieden vaak alleen door France Telecom (onder de merknaam Orange) aangeboden. In de meer verstedelijkte gebieden kan je wel vaak kiezen tussen meerdere aanbieders. Bij satelliet en WiMax kan je in alle gevallen tussen meerdere aanbieders kiezen waarbij het verschil met name in de additionele diensten als telefonie en Wifi apparatuur zit.
Met betrekking tot de techniek geldt dat satelliet-internet anno 2012 een geheel ander product is dan het 10 jaar geleden was. Met de huidige techniek is het een geloofwaardig alternatief voor ADSL en kabel voor rurale gebieden waar geen bruikbare koper-infrastructuur aanwezig is. In vergelijking met WiMax lijkt het – op basis van de eerste ervaringen – een superieure techniek. Als ik weer zou moeten kiezen gegeven ‘de kennis van nu’ zou ik in eerste instantie wel weer voor ADSL kiezen maar als dit niet leverbaar blijkt, zou ik nu direct voor satelliet gaan. Ik heb ondertussen ook ervaringen gehoord van lokale WiMax gebruikers die opmerkelijk veel klachten hadden, zowel over de kwaliteit (om de dag storing) als over de snelheid (lager dan 1 Mbps), wat mij des te tevredener maakt over mijn ‘internet a haut debit’ via KA-SAT.

© Hans Pronk / 2012

Scriptogr.am, calepin en godrop.it: ultiem eenvoudige blogplatforms

by

Het ultiem eenvoudige blogplatform

Het is zo simpel als maar zijn kan: gebruik dropbox als repository voor content, maak gebruik van een versimpelde HTML-gebaseerde opmaaktaal (markdown) en combineer dat met een webservice die de in je dropbox aanwezige files als HTML kan renderen en uitserveren en je hebt het ultiem eenvoudige blogplatform.

Calepin.co, scriptogr.am en godrop.it

In eerste instantie was er alleen de alweer ter ziele gegane calepin.co dienst maar ondertussen heb je de keuze tussen scriptogr.am en godrop.it. Beide zijn overigens nog stevig in beta. Op het eerste gezicht lijkt scriptogr.am meer mogelijkheden te bieden bijvoorbeeld met betrekking tot de vormgeving – ik ben er overigens nog niet uit of dat een zegen of een vloek is – maar de feitelijke publicatie van een post vereist daar weer een extra handeling wat weer afbreuk doet aan het super simpel model. Daarbij is godrop.it een NL product dus is dat voorlopig maar even mijn test-omgeving. Beiden maken gebruik van markdown dus als ik me later bedenk hoef ik slechts de files van de ene naar de andere dropbox directory te verplaatsen. Wat me verder aanstaat is suppport voor S3 in godrop.it. Jammer is wel dat het geen eigen url ondersteunt e.g. dat je content bereikbaar is onder username.godrop.it maar ik ga er maar even van uit dat deze functionaliteit in de toekomst er wel komt.

Eisen publicatie tools

Bij alle publicatie tools geldt voor mij in elk geval dat:

  1. ik volledig kan blijven beschikken over mijn eigen content
  2. ik de content zonder veel effort naar een ander platform kan migreren (mijn les van typepad)
  3. ik een en ander zelf kan hosten of beter het voor een redelijk bedrag kan outsourcen
  4. dat ik content op basis van rss of soortgelijk eenvoudig in andere omgevingen kan gebruiken
  5. dat ik het business model moet kunnen begrijpen zodat ik een educated guess kan doen naar de houdbaarheid van de tool

Zowel scriptogr.am als godrop.it voldoen zo te zien aan 1 en 2 en 4. NB: <1> is in elk geval technisch waar, ik heb bij beide platforms (nog) geen ‘terms and conditions’ kunnen vinden dus de juridische status is minder helder.

UPDATE: terms and condtions van godrop.it blijken helder op dit gebied: “Your content is yours, all copyrights on the content remain yours”.

Met betrekking tot 3 en 5 hoop ik dat de diensten in elk geval een betaalde variant krijgen zodat de relatie gebruiker – aanbieder een heldere wordt.

UPDATE2: Ook godrop.it bestaat niet meer. Per 1-1-2013 is de dienst niet meer functioneel.

© Hans Pronk / 2012